Zacznijmy od profilaktyki u zwierząt młodych, szczeniąt i kociąt. Zwykle do nowego właściciela trafiają zwierzęta po podstawowym okresie odchowu przy matce. Jest to najczęściej 6-8 tydzień ich życia. Należy je otoczyć staranną opieką,

zapytać wcześniej jak było żywione dotychczas, aby w tym pierwszym okresie adaptacyjnym dokonywać jak najmniej zmian w diecie, jest to i tak bardzo trudny czas dla młodego organizmu. Stres odłączenia od matki, rozstanie z gniazdem. Mimo tego, że szczeniak w tym okresie już chętnie socjalizuje się z innym, nowym otoczeniem i jest gotowy na wyindywidualizowanie się,  jest mało samodzielny. Musi jeść kilkakrotnie, ma słaby układ termoregulacji, dużo śpi, rośnie bardzo dynamicznie (rasy małe do 4-5m-cy, rasy duże do 8-10 m-cy), wymaga starannej diety bogatej w Wapń i Fosfor (Ca i P), oraz substancje do budowy stawów (chondroityna boswelina-aminokwasy). W tym okresie ma miejsce stopniowy spadek odporności biernej wyssanej z mlekiem matki, odporność ta zanika około 10-12 tygodnia życia. Należy to uwzględnić przy wartościowym szczepieniu psa. Robimy to wcześniej, przed utrata odporności biernej, aby nie pozostawiać zwierzęcia bezbronnego na zakażenia chorobami zakaźnymi: od 6tego do 8 tyg. życia. Odporność poszczepienna buduje się ok. 14 dni. Zbyt wczesne szczepienia są bezwartościowe – przeciwciała matczyne tworzą skuteczną barierę immunologiczną na szczepionki. Pierwsza szczepionka składa się zwykle z 2 lub 3 komponentów (puppy D, P, hepatitis) szczepionki dla dorosłych psów się nie nadają, bo nie przełamują odporności biernej. Układ opornościowy jest w tym wieku zbyt mało wydolny by dać dobrą wielokierunkową odpowiedz poszczepienną. Następne szczepienie wykonujemy po ok. 2 miesiącach, czyli w wieku 3,5- 4 miesięcy szczepionką bogatszą o 2-3 choroby. Jest komercyjna szkoła, która dwa tyg. po pierwszym szczepieniu każe wykonać ponownie takie samo szczepienie uznając, że to pierwsze mogłobyć w ogóle mało skuteczne. Na koniec po tym drugim szczepieniu w wieku ok. 4,5 m-ca doszczepiamy wściekliznę i to wszystko na pierwszy rok życia szczeniaka. Można jeśli trzeba szczepić wściekliznę pomiędzy tymi wymienionymi szczepieniami, bo wg. przepisów szczepieniu wścieklizny podlegają psy po ukończeniu trzeciego miesiąca życia. Wyjazdy ze zwierzętami za granicę określają jeszcze inne przepisy co do szczepienia wścieklizny. (…) Decyduje tu procedura badania krwi na przeciwciała wściekliznowe i ich poziom < 0,05 Zoonoza. Kolejnym zagadnieniem jest odrobaczanie, które powinno być wykonane pierwszy raz przez właściciela suki w 3- m i 6 –tym tygodniu życia. Dobrze jest też to powtórzyć po nabyciu psa już u siebie w domu przed szczepieniem.(…), kiedy zwierze opuści już miejsce swojego urodzenia. Następne profilaktyczne odrobaczania należy wykonywać trzy razy w roku, czyli co cztery miesiące przez całe życie. Ma to związek z tym, że zwierzęta w ramach własnej toalety wylizują swoje mające kontakt z ziemią łapy, szatę i wylizują się nawzajem. W ziemi jaja pasożytów potrafią przebywać bardzo długo. Wspomnę też, że pchła psia jest żywicielem pośrednim jednego z psich tasiemców, stąd też sens odpchlenia zwierząt. Kleszcze, występujące sezonowo przenoszą dwie groźne choroby babeszjozę (pierwotniak – babesia canis) i boreliozę (bakteria), (objawy). Zwalczamy je stosując substancje odstraszające – repelenty Advantix, oraz inne (spot on, obroże) działające paraliżująco na kleszcze, które jednak z założenia mają wkręcić się w zwierzę i wtedy zostaną otrute. Szybkie reagowanie w przypadku pierwszych objawów choroby pozwala powrócić do zdrowia. Imizol podany profilaktycznie też zabezpiecza na 2-4 tygodnie, ale jest toksyczny i używać go należy tylko awaryjnie przy dużym zagrożeniu. Szczepionki na babeszjozę nie ma. Koty nie chorują na babeszjozę. Pamiętamy o ogólnej higienie we współżyciu ze zwierzętami. Zwierzęta mają zupełnie inną niż my odporność.